Forum dla osób które pragną świętości

arwena

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus !
Właśnie jutro zaczyna się ostatni tydzień roku, ale nie kalendarzowego. Kościół ma swój Rok Liturgiczny, początkiem jest pierwsza niedziela Adwentu (od jej pierwszych nieszporów), a końcem sobota XXXIV tygodnia zwykłego. Rok ten ma cykl czytań trzyletni w niedziele: A,B,C; oraz dwuletni w dni pozostałe rok I to lata nieparzyste np.2007,2009 itd., rok II to lata parzyste np:2006,2008 itd. (W okresie Adwentu nie ma podziału na czytania powszednie I i II, jest tylko cykl niedzielny). Aktualnie kończy się rok B.
Na ostatni tydzień roku, który rozpoczyna się Niedzielą Chrystusa Króla, są przewidziane teksty modlitw brewiarzowych o charakterze apokaliptycznym: przywołujące sąd ostateczny i powtórne przyjście Chrystusa Pana.

zielona_mrowka · Gość

Na wieki wieków. Amen!

aleeee... o czym tutaj dyskutować?

arwena

No jak to o czym, o Liturgii, o wymowie danych okresów, po co są, co nam ukazują, do czego przygotowują??? Rok Liturgiczny to nasz porządek życia, jeśli ktoś chce zabierać głos na naszym Forum, tzn. pragnie świętości to powinien żyć rytmem wyznaczonym przez Kościół Świety.
I jeszcze dodam, że jeśli przeczyta się wszystkie posty na tym Forum, to można zauważyć, że wiele jest o charakterze informacyjnym, a nie dyskusyjnym. Tak samo o Roku Kościelnym można informować i dyskutować. Wink

Adwent jest podzielony na dwa okresy, do 16 grudnia - czas oczekiwania na powtórne przyjście Pana Jezusa, i od 17 grudnia - czas bezpośredniego przygotowania do świetowania Narodzin Zbawiciela, co wyraża się w specyfice tekstów liturgicznych.
Warto zauważyć rolę tzw. Antyfon "O", (mam na myśli oryginalną łacińską wersję) wymieniając przymioty Zbawiciela, układają sie one w zwrot "Ero cras" (będę jutro).

arwena

Dziś rozpoczynamy Wielki Post, czas poprawy, nawrócenia, umartwień i wzmożonej modlitwy. W Mszaliku wzczytałam " Asceza katolicka nie może być nigdy ponurą - pomurym jest tylko grzech." Trzeba Panu Bogu w radości serca ofiarować coś z siebie samego, zrezygnować z przyjemności, tak jak On zrezygnował dla nas z całego swojego życia - bo za nas podjął Mekę okrutną i poniósł śmierć. Rozpamiętujmy w tym świetym czasie Postu, Mekę Pana naszego by wznosić serca nasze ku temu co naprawdę jest wartościowe. Mając przed oczyma śmierć i Zmartwychwstanie, małe i nic warte okazują się ziemskie troski i ambicje.